S Y N C H R O N I C Z N E    S P R Z Ę G Ł A    M A G N E T Y C Z N E

Sprzęgła magnetyczne, z uwagi na ich charakter pracy, są zwykle wykonywane na bazie magnesów trwałych. Komponenty te są bezpieczne, niezawodne i przede wszystkim bardzo ekonomiczne w utrzymaniu i eksploatacji. Ostatnia wymieniona cecha wynika z ogromnej żywotności tych elementów. Mówiąc wprost, specyfika ich działania eliminuje zużycie. Brak fizycznego kontaktu mechanicznego pomiędzy elementami sprzęgła powoduje, że elementy generujące sprzęg w żaden sposób się nie zużywają. Pracując z relatywnie niskim współczynnikiem tarcia, głównie występującym na łożyskach nośnych (zwłaszcza sprzęgła koncentryczne), komponenty tego typu nie wymagają praktycznie konserwacji ani obsługi. Można powiedzieć, że w przypadku zapewnienia opisanych w projekcie warunków pracy takiego komponentu, jego żywotność jest właściwie nieskończona. Prawidłowo dobrane i eksploatowane sprzęgło magnetyczne "przeżyje" z łatwością maszynę, w której jest zamontowane. Sprzęgła magnetyczne są szczególnie użyteczne tam, gdzie istnieje konieczność zapewnienia fizycznej separacji pomiędzy częścią napędzaną a napędową (pompy chemiczne, napęd izolowany itp.).

Sprzęgła magnetyczne są przeznaczone do pracy synchronicznej. Oznacza to, że położenie napędowej części sprzęgła jest odzwierciedlane przez część napędzaną. W przypadku ruchu obrotowego, synchroniczne sprzęgło magnetyczne przenosi obroty ze strony napędowej na napędzaną w stosunku 1:1. W przypadku ruchu liniowego, położenie elementu napędowego względem napędzanego jest także lustrzane, w stosunku 1:1.

Sprzęgła magnetyczne, wykonywane są na bazie magnesów trwałych, można podzielić na trzy podstawowe rodzaje:

Dla wszystkich rodzajów sprzęgieł prawdziwe jest równanie opisujące ich sprawność, a mianowicie:

gdzie:

P₁ - moc dostarczana po stronie napędu,

P₂ - moc przeniesiona po stronie napędzanej,

P_S - strata mocy w układzie przeniesienia napędu.

Magnetyczne sprzęgła synchroniczne charakteryzują się brakiem strat mocy w układzie przeniesienia napędu. W przytoczonym równaniu wartość współczynnika P_S wynosi zero. Oznacza to, że w tego typu układach występuje brak zjawiska poślizgu. Wprowadzenie sprzęgła magnetycznego w poślizg jest możliwe ale praca w tym stanie jest niedozwolona i grozi zniszczeniem sprzęgła.

Z konstrukcyjnego punktu widzenia, sprzęgło magnetyczne ma charakter lustrzany (wykonania tarczowe i liniowe) albo quasi-lustrzany (wariant koncentryczny). Całość składa się zwykle z trzech części, z czego dwie są magnetyczne a jedna niemagnetyczna. Części magnetyczne są odpowiedzialne za bezkontaktowe przenoszenie momentu siły w przestrzeni. Część niemagnetyczna służy jako fizyczny separator, rozdzielający przestrzeń pracy jednego elementu względem drugiego.

W przypadku sprzęgła tarczowego, części magnetyczne są identyczne. Fakt ten sprawia, że jest to najtańszy wariant magnetycznego sprzęgła synchronicznego. Rozwiązanie to jest proste w montażu ale wymaga kompensacji sił osiowych na łożyskach.